Publicerad 1941 Lämna synpunkter -LJUDD ~jud2, p. adj.; adv. -LJUDT. Etymologi [trol. sekundär adj.-bildning till LJUDT, adv. till LJUD, adj.; jfr LJUDAD] i ssgr med bet.: ljudlig, som ljuder (så l. så) l. avger l. är fylld av ett (så l. så beskaffat) ljud; se GÄLL-, HÖG-, ÖVER-LJUDD. Spalt L 950 band 16, 1941 Webbansvarigadmin_saob@svenskaakademien.se