-HYLLT ~hyl2t, förr äv. -HYLLAD, p. adj.
 Ordformer
(-hyllad 1711 (: finhyllade, pl.)—c. 1755 (: Fin-hyllad). -hyllt (-hylt) 1642 (: Löshylt) osv.)
 
 
 
 Etymologi
[-hyllt avledn. till HULL, sbst.; -hyllad sidoform till -hyllt efter p. adj. på -ad] 
 
 
 
i ssgr.
1) som har (så l. så beskaffat) hull. — jfr LÖS-HYLLT. 
 
   
Spalt H 1635  band 12, 1932
Webbansvarig
admin_saob@svenskaakademien.se