Publicerad 1999   Lämna synpunkter
-SVIK, m.
Etymologi
[jfr ä. d. svik, svikke, sv. dial. (Skåne) svikka, båda: liderlig kvinna, hora, sköka; till roten i SVIGA, v.1, SVIKA, v.]
dagdrivare, lätting; i ssgn DAG-SVIK.

 

Spalt S 15114 band 32, 1999

Webbansvarig