-HYLLT ~hyl2t, förr äv. -HYLLAD, p. adj.
Ordformer
(-hyllad 1711 (: finhyllade, pl.)—c. 1755 (: Fin-hyllad). -hyllt (-hylt) 1642 (: Löshylt) osv.)
Etymologi
[-hyllt avledn. till HULL, sbst.; -hyllad sidoform till -hyllt efter p. adj. på -ad]
i ssgr.
1) som har (så l. så beskaffat) hull. — jfr LÖS-HYLLT.
Spalt H 1635 band 12, 1932
Webbansvarig
admin_saob@svenskaakademien.se